Laatste weken van de eerste periode

Hallo allemaal!

Ik wilde eerste schrijven, het einde van het begin, maar dat klinkt ook weer dramatisch. Maar het is zo dat de laatste twee weken bij de familie hier zijn aangebroken. Ik ben nog steeds ontzettend blij met mijn beslissing en de 8 maanden lijken nu al iets minder lang, haha.

Afgelopen week ben ik op zondagavond naar Deiva Marina gegaan, dat is waar het tweede huis zit boven in de heuvels. De hele week heb ik heerlijk op het strand gelegen, de twee kids kunnen heerlijk met de andere vriendjes en vriendinnetjes spelen dus ik heb bijna geen omkijken. Ondertussen heb ik een leuke barman daar ontdekt dus mijn dagen op het strand zijn niet vervelend. 

Gistermiddag een dagje terug naar Genova met de trein, waar ik gisteravond nog een gesprek met Sarah, de nieuwe au pair moeder had. Ik begin dus 1 oktober (dinsdag) en de moeder van Sarah komt van midden september tot 1 oktober oppassen, aangezien ik dan nog in Nederland ben. In dat huis zal het een totaal andere gang van zaken zijn, aangezien ze met zijn tweeen zijn. Apartement is vrij ruim, gezellig en opgeruimd... daar houd ik van. Ook hier natuurlijk mijn eigen kamer, weer met zo een bed in een koof, allerlei kasten erom heen, schijnt hier vrij normaal te zijn. Er komt een poetsvrouw 2x per week en mijn taak is alleen de was, laat ik dat nu altijd het leukste vinden! Ook hier heb ik een italiaanse telefoon en worden de bustickets betaald, ideaaaal! Wel zal ik af en toe boodschappen moeten doen (hoefde hier niet) maar er zitten drie supermarkten binnen 200 meter.... ideaaal! En zoals gisteravond heb ik ook even boodschappen gedaan, ik loop dan resoluut niet langs het megalange pasta rek maar probeer de andere dingen te kopen, zoals avocado, kip en tortilla bijvoorbeeld. Sarah zelf eet weinig vlees en geen brood en vooral groenten en fruit..... ideaaaal. Want hier eten ze iets meer vlees af en toe en ik eet het wel, maar ik kan makkelijk zonder vlees. En het leukste van alle regels, mensen die ik ken mogen gewoon blijven slapen. Dus als een vriendin uit Nederland komt, mag dat gewoon als ik dat maar even laten weten. Heel fijn dus want dat verhoogt de kans dat mensen mij komen bezoeken hihi.

Ik heb net een ontbijtje achter de rug (in Genova) en ga zo weer richting Deiva Marina. Gister eindelijk een goed gesprek met de barman daar gehad (na een hele week begroeten), blijkt de zoon van de eigenaresse, en elkaar voorgesteld. Hij heet Emanuele en hij is natuurlijk Italiaans. De hele week is het ijs er niet dat ik graag wilde, dus ik zei gister dat ik vrij had en naar Genova ging, waarop hij zei, nee je moet hier blijven op het strand, bla die bla en dat ik vroeg of vandaag wel het ijs er is, en hij weer vroeg dat ligt er aan hoe laat je komt, waarna ik weer zei, dat ligt aan de trein.

Dussss, als ik vanmiddag terug ga (station ligt dicht bij strand) je raadt het al, eerste wat ik doe is strandcafe binnenlopen en vragen of het ijs er is. De cabine sleutels hangen hier ook, dus ik moet heeeeel vaak dat cafe in. Nou, je merkt het al... ik vind hem leuk. En aangezien ik weet dat de meesten van deze verhalen genieten.....zet ik dit daarom maar op deze blog. 

Met de kids gaat het iets beter, ze schijnen iets rustiger te zijn. Ook hebben we sinds vrijdag een puppy. De vorige hond is in juni overleden en eerst wilden ze geen nieuwe hond, dus ik dacht prima...scheelt heel veel hondenhaar. Jullie weten haha ik ben niet zo een honden- en kattenfan, maar goed. Maar nu is een een verlaten/achtergelaten hond uit Sicilie naar Milaan gevlogen, en die hebben Riki en Maria vrijdagavond opgehaald. Lief klein dun beestje van vier maanden oud. Dat vond ik dan wel weer mooi, dat ze dan bewust een hond kiezen die anders naar een asiel zou moeten. Ras is dus vrij onbekend en ja je weet dus ook de conditie van het beestje niet. Maar Lara, zo heet ze is vrij rustig en begint te wennen. Maar nu blijven ze wel minder lang op strand of boot, want de hond kan niet te lang alleen blijven.... voor de komende tien jaar. Met Matti en mij gaat het ook goed, we hebben af en toe strubbelingen maar merk dat ze erg aan mij gehecht is. Gister hebben ze me afgezet op strand en ik had verteld dat ik naar Genova ging, en dat wilde ze niet, ze wilde met mij mee. Ook heb ik haar leren vlechten en dan ben ik trots op mezelf, want dat is iets blijvends en herinnert ze zich. Vanwege de hond hebben Maria en Riki deze week nog vakantie en blijven we dus nog in Deiva. De school start 16 september en twee dagen erna vlieg ik naar huis. Ik vind het fijn dat ik hier blijf, Maria en ook vooral Matti vinden dat dus fijn, kan ik af en toe nog babysitten. 

Het is hier zowel in Deiva als Genova nog steeds 28 graden, heerlijk. Ik ben heel benieuwd hoe hier de winter gaat zijn. Het zal natuurlijk totaal anders zijn dan elke dag strand en savonds aperitivo in de stad. Maar heb vernomen dat het hier in de winter ook gewoon doorgaat op Piazza delle Erbe.

Het eerste bezoekje van mijn twee lieve vriendinnetjes is geboekt voor midden oktober :-). Ik ben benieuwd welke personen volgen :-) Het is hier hopelijk dan in oktober nog zo een 18-20 graden. 

Zoooo, ik ga me klaarmaken voor de treintocht naar Deiva Marina. Fijn week allemaal. Voor diegenen die allemaal weer starten met werken....succes.

Tot over twee weekjes in Nederland!!!!!

xx Cecile