Zandkorrels tellen in de Sahara

11 januari 2014 - Marrakesh, Marokko

Zo, mijn spannende verhaal over Marokko heeft even op zich laten wachten, waarschijnlijk te bezig geweest met de pasta in Italie.

Nu dus maar even een uurtje ingepland om mijn reisverhalen bij te werken. Inmiddels ben ik wel hersteld van de een of andere bacterie die ik had opgelopen. Ik bleef vrij koppig en liep in Italie nog een week rond met darmklachten. Sarah heeft uiteindelijk de dokter gebeld en ik kreeg een driedaagse antio biotica kuur. Ik probeer zo min mogelijk van dat spul binnen te krijgen, maar moest nu wel toegeven dat het meteen al de eerste dag hielp. Dat euvel is dus ook weer verholpen. Anyway, terug naar het begin, mijn aankomst in Marrakech. 

Marokko stond al heel lang op mijn wensen reis lijst zeg maar. Ik moest dan ook niet lang nadenken om via Topdeck (een soort Shoestring/Fox) een 8 daagse Sahara Avontuur reis te boeken. Donderdagnacht ben ik dan in Marrakech aangekomen en ik zou de rest van de groep vrijdagavond pas ontmoeten. Vrijdag heb ik mij dan ook geamuseerd met een rondleiding van een hotel medewerker, door de parken en het bekende plein in Marrakech. Jullie hoeven je inmiddels niet meer af te vragen hoe ik dat voor elkaar krijg. Feit is, als je met mij op vakantie gaat, is het nooit saai. Daarom reis ik zo graag met mezelf, lol. Het plein vond ik een beetje tegenvallen, het staat vol met allerlei kraampjes en soorten slangen die dan zogenaamd uit de mand naar boven komen. Vrijdagavond de groep ontmoet, waarbij groep een groot woord is want er waren maar twee andere meiden, lekker knus eigenlijk. Zaterdag een rondleiding in Marrakech gehad, waaronde de souks. Dit zijn die leuke marktkraampjes waar ze schoenen, lampen en andere Arabische kraam verkopen. 

Zondag zijn we dan met een jeep richting de Atlas bergen vertrokken. Elke dag zouden we wel een paar uur in de jeep zitten. Ik vond het heerlijk om in de jeep te zitten en het landschap te bekijken. Voor diegene die de film Babel gezien hebben, deze is in het zuiden van Marokko opgenomen, evenals Gladiator en Prince of Persia. Ik wist niet dat er zoveel bergen waren in Marokko, haha. Maar allemaal prachtig om te zien. Voor de lunch stopten we altijd in kleine dorpjes en aten we in restaurantjes waar ze het vlees buiten deden grillen. Na een blik op de grill heb ik me bedankt voor het vlees, maar het zag er voor de rest allemaal goed uit. Ik heb vooral veel couscous met groente gegeten. Op maandag zijn we naar een Kasbah gereden en hier hebben we savonds overnacht. Op de foto's zul je gaan zien wat ik bedoel. Kasbah is een oud verlaten dorp waar meestal wel nog Berbers wonen of langzaam aan weer terug komen wonen. Deze kasbah lag midden in een palmoase, eromheen alleen maar bergen en palmbomen. Toen we aankwamen, kwam er een jongen met een ezel en wagen voorbij, de dadels zag je aan de bomen en aan de linkerkant stroomde een riviertje, dat moment vergeet ik nooit meer.... alsof je terug in de tijd was. En eigenlijk is dat gevoel niet meer weggegaan. Ik heb de bijbel nooit echt gelezen maar een meid die refereerde daaraan en ik kon me er wel in vinden. Het hotel waar we sliepen was prachtig en had een terras waar we over de palmoase uitkeken....savonds hebben we buiten gezeten en naar de eindeloze sterren gekekeken. Daarna heerlijk gegeten in het restaurant in het hotel, waar allemaal van die tapijten lagen en heerlijke hoekbanken. De eigenaar en medewerkers haalden de trommels en triangles (ofzoiets) en hebben daarna typische berber liederen gezongen. Iedereen in de zaal heeft heerlijk gedanst op de trommel muziek. In de ochtend zijn we weer vertrokken en door de bergen en berber dorpjes gereden, hier zijn we uitgestapt want iedereen lachte altijd naar ons. De kindjes waren altijd heel nieuwsgierig, uiteindelijk hebben we ook een klein schooltje bezocht wat prachtig was om te zien. We mochten hier geen foto's maken, maar de kindjes met hun rugzakjes en een klein zwart krijtbordje met Arabische schrift vergeet ik nooit meer. Verder onderweg kwamen we een knappe man op een ezel tegen en die hebben we aangehouden, we wilden alle drie op een ezel zitten, haha. 

Ook hebben we in een Berber dorp geslapen. Tijdens een avondwandeling stonden een paar berber vrouwen buiten en hebben ons uitgenodigd bij hun thee te komen drinken... prachtig. Alles werd uit de kast gehaald, de amadelen, koekjes, thee en brood. En alles uiteraard uit eigen tuin...veld... uh land. Ze hebben electriciteit en tv maar voor de rest komt water uit de waterput, de was hangt buiten over de muur te droog en wordt brood in een centrale oven in dorp gebakken, ongelofelijk.

Uiteindelijk zijn we savonds in de Sahara aangekomen, waar we onderweg een nomaden groep tegenkwamen. Aangezien onze reisgids zowel Berber als Arabisch sprak, konden we altijd in contact komen. Dit was ook weer een geweldig moment dat moeilijk in woorden te beschrijven is. Een groep nomaden, met tenten, omgeven door geiten leven gewoon zo in de Sahara. We werden ontvangen met thee en mochten ook foto's maken. Al dit soort momenten die ik beschreven heb, zijn de redenen waarom ik reis. Niet alleen om museums en tempels te zien, maar ongewone dingen die wij in Nederland alleen op tv zien en soms niet te bevatten zijn. Ik vind het prachtig dat dit soort mensen bestaan en gelukkig kunnen zijn, daar heb ik zo veel respect voor. 

In de sahara zelf stond wel een gebouwtje en sliepen wij in tenten. Savonds rondom een kampvuur gezeten en wederom gezongen en grapjes verteld. Sochtends de zonsopgang gezien en een kamelentocht gemaakt. De nacht na de Sahara ben ik helaas ziek geworden en woensdag en donderdag vooral achter in de jeep gelegen terwijl we via de bergen weer terug reden. Maar desondanks was de reis prachtig en zou het iedereen aanbevelen. In de kleine dorpen was de hygiene soms ver te zoeken maar soms is het gewoon aanpassen. Net zoals ik in India met koud water en een emmer heb gedouched, was het ook in zuid Marokko even aanpassen met toiletten. In Thailand heb ik een voedselvergiftiging opgelopen en 8 uur in een busje gezeten en alles overleefd. Dit zou nooit een reden zijn om niet naar een bepaald te gaan. Ik ga nu even de foto's erbij halen zodat je een beeld krijgt van alles. Ik vind het lastig om alles zo nu te beschrijven, ben zowiezo geen type voor uitgebreide reisverhalen. Ik zou in ieder geval nog wel een keer terug willen. Maar niet in de zomer want zelfs nu in januari was het vaak warm. Ik de zomer houdt je het niet uit.

Mijn volgende verhaal gaat uiteraard weer over mijn leventje als au pair in Genova. 

Shukran!

Foto’s

4 Reacties

  1. May:
    17 februari 2014
    Mooie foto's! xxx
  2. Papa:
    18 februari 2014
    Hoi lieverd,

    ja wat een prachtig verhaal. is Marokko geen schitterend land?
    Die mensen zijn minstens even gelukkig als wij met onze weelde. je weet wat mijn adagio is; luxe maakt zwak. ben vandaag ook gaan fietsen en gesneuveld in de flanken van het Limburgse landschap met een lekke band. Een uur gelopen en toen met de trein naar Heerlen.
    Waar gaat de volgende reis naar toe?

    Veel liefs papa
  3. SIESEL:
    18 februari 2014
    Thanks! Marokko was prachtig en blij dat jullie weer van de verhalen en de foto's hebben genoten. Van de foto's gaan jullie nog meer genieten want ik heb vandaag mijn eerste Nikon DSLR camera gekocht. Ik ben ontzettend blij, moet me alleen nog beetje gaan verdiepen in de details haha.
  4. Ellen:
    19 februari 2014
    Lievie, wat een prachtig verhaal weer! Met een camera leggen we de mooiste dingen vast, maar uiteindelijk is een foto alleen maar een hulpmiddel om jou te herinneren aan dat prachtige moment, waarbij soms juist datgeen dat buiten beeld gebeurt de fijnste herinneringen geeft: geuren, kleuren, geluiden en een glimlach van een lief klein kindje met zijn krijtbord.. Fantastisch dat je dit allemaal ontdekt..benieuwd waar jouw reizen jou nog meer gaan brengen! kuss